Zacznę od tego czemu nie pisałem wcześniej - nie znalazłem wcześniej czasu na tym razem obszerną relację. Obiecałem że napiszę zatem do dzieła. To od początku - wypadek z 9 września po którym miałem bardzo poważny stan, z tego po pamiętam to trafiło mnie: uraz głowy, złamany obojczyk, który jak się potem okazało, zasłonięcie się ręką przed maską uratował mi najprawdopodobniej życie, trochę uleciało mi z głowy wiele istotnych rzeczy, na szczęście to nie amnezja, nie mogłem mówić, ani chodzić, miałem problem z wyczuwaniem w palcach siły (objawiało się tym że np. do okręcenia butelki używałem zbyt dużej siły niż powinienem), zwichnięty palec w prawej stopie, trochę problemów z równowagą i złamana miednica, to chyba tyle, przy najmniej tyle pamiętam. Teraz jak jest - chodzę lightem, mówię, obojczyk się wykurował, dzięki wstawieniu tytanowych płytek zamiast gipsu, dlatego tak szybko odzyskałem 90 % ruchomości - w przypadku gipsu po 2,5 miesiąca ściągali mi by dopiero owy gips, chyli ruchomość = 0, przykurcze i takie tam. Właściwie do normalnego życia muszą mi wstawić wcześniej wyciętą kość czaszki (wycieli ją bo po wypadku mózg puchł, musieli zrobić dla niego miejsce) i ogarnąć równowagę co jest kluczowe do powrotu do bikerowania. Już jestem po 6 tygodniowej rehabilitacji w Choszcznie, jeszcze w Szczecinie załatwiłem sobie trochę rehabilitacji w celu wyeliminowania problemów z równowagą. Latam teraz ciągle do szpitala, lub prywatnie do lekarzy którzy uratowali mi życie w celu skonsultowania się na jakim jestem etapie, z tego co mi mówią najgorsze mam już za sobą. Byłem na policji i bardzo chętnie bym z nimi porozmawiał, ale nie wiele, z tego dnia pamiętam. Pamięć urywa mi się około 2h przed wypadkiem. Mam nadzieję na wezwanie do prokuratury, by dowiedzieć się więcej, jak czytam w prawach poszkodowanego, mam prawo wystosować wniosek o wgląd do akt sprawy, z czego skorzystam. Teraz trochę o moim "przeciwniku" drogowym - oto test. Najbardziej boli wynik zderzenia z pieszym, a szczególnie wykres maski auta, gdzie wszędzie jest ochrona mierna. Mimo tak jak już wspomniałem, uratowało mnie zasłonięcie się ręką; ja + rower ważymy max 75 kg vs auto ważące z kierowcą 2 tony. Na tamtej drodze jest ograniczenie do 40km/h + moja prędkość dajmy 20 km/h, siła wypadkowa = 60 km/h jest ogromna, choć wątpię że było te przepisowe 40. Jak potoczy się postępowanie, czas pokaże, na pewno nie było wolno bo samochód został po zderzeniu odholowany. Teraz o rowerze - jechałem pożyczonym, choć paradoksalnie to też Kross... mój czeka na lepsze czasy, choć spowija go gruba warstwa kurzu. Planuję że te lepsze czasy przyjdą już na wiosnę, nie poddam się, tym bardziej że w tym wieku poddawać się nie wypada ;) Teraz o tych co mnie wspierali - za dużo by tu wymieniać, przede wszystkim rodzicom i lekarzom, którzy wspierali mnie na każdym kroku, ale dziękuję i wam bikerzy, a może przede wszystkim, bo to właśnie dzięki wam mam taką motywację, by wrócić do tego co tak bardzo lubię. Mam nadzieję że spotkamy się na trasie już na wiosnę ;) Dane wycieczki:

Km:	0.00	Km teren:	0.00	Czas:		km/h:
Pr. maks.:	0.00	Temperatura:		HRmax:	(%)	HRavg	(%)
Kalorie:	kcal	Podjazdy:	m	Rower:	Kross Crow Preria - sprzedana